Internationale vrouwendag: 8 maart 2023

Hoe is het om als vrouw te werken met alleen maar mannelijke patiënten?

Bijna de helft van het aantal medewerkers bij FPC Dr. S. van Mesdag is vrouw. Vandaag – op Internationale vrouwendag 2023 - vertellen twee van hen hoe het is om als vrouw te werken in deze bijzondere organisatie, waarin alleen maar mannelijke patiënten worden behandeld.

Op wat voor manieren komt je vrouw zijn in je werk naar voren?

Wendy (sociotherapeut, 50 jaar): “Ik ervaar verschillen in hoe patiënten je als vrouw benaderen ten opzichte van mijn mannelijke collega’s. Omdat een deel van onze patiënten al heel lang niet heeft kunnen voorzien in hun seksuele behoeften, kan het zijn dat ze anders naar vrouwen kijken. Het komt voor dat je nagekeken wordt door patiënten, met name jongere collega’s. Daar moet je bij stilstaan als je hier komt werken: je moet je als vrouwelijke sociotherapeut bewust zijn van hoe je houding is en hoe die overkomt. En je moet je grens hierin stellen.” Jessica (sociotherapeut, 25 jaar): “Soms merk je dat patiënten je nakijken. Ik let op hoe ik me kleed. Daarnaast is er een verschil in hoe iemand iets zegt: een patiënt op mijn unit merkte op dat ik groene ogen heb en dat je die in zijn geboorteland niet ziet. Terwijl het niet goed voelde toen een patiënt van een andere unit zei dat ik mooie groene ogen had, dat hij wist waar ik werkte. Daarover ben ik met die patiënt en zijn mentor in gesprek gegaan.”

Maakt de culturele achtergrond van patiënten nog verschil?

Jessica: “De unit waar ik werk is een transculturele unit, daar verblijven patiënten die meestal niet in Nederland geboren zijn; je merkt bij sommige patiënten dat ze niet zoveel van een vrouw willen aannemen of je soms zelfs negeren. We pakken dat wel op, want ze moeten ook naar vrouwelijke medewerkers toe normaal reageren.” Wendy: “Ja, je ziet hierin zeker verschillen in de cultuur van patiënten. In sommige culturen wordt de vrouw op een voetstuk geplaatst en in andere staan vrouwen lager dan mannen.”

Gebruik je als vrouw andere vaardigheden in de behandeling?

Wendy: “Patiënten lijken zich sneller op hun gemak te voelen bij een vrouw en durven zich kwetsbaarder op te stellen. Daardoor heb je als vrouwelijke ST vaak makkelijker diepgaander gesprekken met een patiënt.” Jessica: “Soms vindt een patiënt het fijner om met een vrouwelijke ST te praten, andere keren prefereren ze een man. Maar dat zie je niet zo vaak.”

Wendy: “We hebben op de unit waar ik werk het afgelopen jaar veel gepraat over afstand versus nabijheid in de vorm van intervisie. We bespraken dit bijvoorbeeld door middel van dilemma’s: als man kun je gemakkelijker lichamelijk contact maken met een patiënt, bijvoorbeeld stoeien of even op de schouder tikken. Als vrouw kun je dat niet echt. En waarom dan niet? En de ene vrouw lukt het wel om dit te doen zonder dat de patiënt daar andere gedachten bij krijgt, de ander lukt dat niet. Het is goed om je als team hiervan bewust te zijn.” Jessica: “Als vrouw ben je misschien iets kwetsbaarder en ben je mogelijk wat alerter: je gaat opletten als iemand je net te lang aankijkt of net te vaak zegt dat je er leuk uitziet. Daarin geef je vervolgens je grens aan. In die zin is je benadering als vrouw misschien anders.”